Chrissie Hynde, frontzangeres van The pretenders, springt gepassioneerd en energiek rond op het mooie podium van de Roma in Antwerpen. Haar stem vult de zaal met energie en goesting om te bewegen.

Ik ben benieuwd naar haar leeftijd. 71 jaar jong! Niet te geloven. Zelfverzekerd en krachtig maakt ze contact met het publiek. Plots stopt ze midden in een nummer om de concertgangers te verzoeken hun GSM weg te stoppen. Een vrouw met ballen aan haar lijf, female power!

Vrouwelijke kracht, vrouwelijke energie, noem het zoals je wil, ik zie het steeds meer ontwaken. Het wordt tijd dat we het tij keren en de vrouwelijke energie haar rechtmatige plaats teruggeven in ons leven. Jaren van paternalistische onderdrukking vormen traumasporen in het brein van elke meisje, elke vrouw.

Het klopt niet. We moeten mooi zijn, maar ook weer niet té mooi, lief maar ook weer niet té lief, slim maar ook weer niet té slim. We worden verwacht de emoties van onze partners en ons gezin te dragen, maar krijgen ook het verwijt té emotioneel, té zorgzaam te zijn. Velen van ons dragen de wondes van onze voorouders in zich. Verwarrend.

Intuïtief aanvoelen, emoties doorvoelen en begrijpen zonder ze te onderdrukken of te projecteren, empathisch invoelen en echt verbinden met anderen vormen de basis van onze vrouwelijke energie.

Er is nood aan deze vorm van energie in leidinggevende functies. Dit wil niet per se zeggen dat er meer vrouwen nodig zijn in deze functies. Ook mannen bezitten in meer of mindere mate deze eigenschappen. Het is belangrijk dat ook zij dit deel van hun persoonlijkheid mogen en leren omarmen.

Het evenwicht is zoek.

Op macroniveau uit zich dit door onze  ‘Moeder Aarde’ zonder respect te behandelen waardoor de biodiversiteit verdwijnt. We putten onze macro-energiebron uit.

Op micro-niveau is het verlies van energie eveneens een feit. Dit kan je herkennen aan de sterke toename van chronische aandoeningen waarbij de mitochondriën betrokken zijn. Denk maar aan CVS, long-COVID, auto-immuniteit, kankers, enzovoort. De mitochondriën kan je beschouwen als onze ‘vrouwelijke energiecentra’. Je erft je mitochondriën steeds van je moeder. De mitochondriën van de vader zitten in de staart van de zaadcel en die blijft bij de bevruchting buiten de eicel. Bijzonder dat juist dit celorganel zo vaak betrokken is bij chronische aandoeningen.

Het hoeft geen betoog dat het hoog tijd is voor verandering. Tijd om onze overgeërfde trauma’s te helen en te durven in onze kracht te gaan staan. Tijd om ons ware potentieel tot uiting te brengen. Tijd om zelfsabbotage de rug toe te keren. Tijd om ook van elkaar te leren, samen te komen, elkaar te stimuleren, enthousiasmeren en de balans in de samenleving te herstellen. Er is nood aan een bondgenootschap tussen vrouwen. Sisterhood.