DAG 29
18 mei 2022
Ponferrada - Villafranca del Bierzo
25 KM
Totaal afgelegde afstand: 685 KM
Het is de eerste ochtend dat ik door het alarm van mijn mede-pelgrims slaap. Ik word wakker als Juanlu opstaat om zich te wassen. Niemand heeft veel zin om op te staan. Ik heb meer dan 7h aan één stuk geslapen ondanks de warmte in de kamer. De nachtrust heeft me goed gedaan.
Het is nu 6.15h en iedereen begint aan de dagelijkse ochtendroutine.
Juanlu neemt afscheid. Hij heeft vandaag 35 km voor de boeg en wil zo snel mogelijk vertrekken en vaart maken. Waarschijnlijk zullen we hem in Santiago terugzien.
Vandaag wil ik zoveel mogelijk alleen lopen en wat naar mijn audioboek luisteren. We vertrekken samen maar Troels loopt al snel een stuk voorop. Het eerste dorpje na Ponferrada ligt op 5km. Daar willen we een koffie drinken en ontbijt nemen.
De weg om de stad uit te geraken is mooier dan anders: door een park langs de rivier om vervolgens via de luxuezere buitenwijken van Ponferrada de stad te verlaten.
Als snel bereik ik Fuentas Nuevas. Troels laat via what’sapp weten dat er gaan bar open is in dit dorp. Dit klopt niet. Een Duitse pelgrim die net als ik naar een koffie snakt merkt een caféetje op dat een beetje verwijderd ligt van het pad maar dat open is. Ik breng degenen die nog na mij komen op de hoogte van de locatie en installeer me in de bar. Spijtig genoeg is er niks te eten maar de dubbele espresso maakt veel goed.
Het is een prachtige dag en voorlopig nog niet té warm. Ik vervolg mijn pad aan een snel tempo. We moeten de weg delen met fietsers en auto’s wat niet echt rustgevend werkt. Op een gegeven moment passeer ik Troels en Courtney die een koe aan het knuffelen zijn. Ik ben zo verdiept in het luisteren naar mijn boek dat ik het te laat opmerk. Ik zie hen dadelijk wel weer.
We zijn in een andere wijnstreek beland en het volgende stadje, Camponaraya, zou je een wine-tasting kunnen doen. Helaas is de winery gesloten.
Het landschap dat zich hierna ontvouwt is prachtig. Heuvels vol wijnvelden, veel groen en een mooie veldweg doorkruist het landschap. We komen stilaan dichter in de buurt van Galicië.
Iets voor 11h bereik ik Cacabelos. Ik besluit aan het begin van het dorpje even op de anderen te wachten om te kijken of we een stop zullen maken om samen iets te drinken. Dit blijkt een goed plan.
We zetten ons op een terras in de zon en laten onze pijnlijke voeten even rusten.
Net als Tony had ik nooit verwacht dat wandelen alleen zoveel pijn kan veroorzaken. Spierkrampen, stijfheid, pijnlijke voeten en opgezwollen enkels horen er bij. Veel pelgrims trekken onderweg af en toe hun schoenen uit. Ik verkies om dit niet te doen omdat ik ze nadien niet meer terug aan wil doen.
Na het dorp stijgt het pad een stuk langs de grote weg. Het is pokkeheet en een beetje doorbijten. Ik loop nog steeds alleen op mijn eigen tempo. Gelukkig heb ik genoeg water voorzien.
Wanneer de camino zich van de grote weg verwijdert en door de wijnvelden loopt wordt de tocht echt mooi. Het gaat op en af. De zon maakt het zwaar .
Na het dorpje Valtville de Arriba haal ik Troels in. Door de hitte en de last van zijn voet loopt hij vandaag trager. Hij heeft een ontstoken en ingegroeide teennagel maar beweert dat het elke dag beter gaat.
Als ik er later op de dag even een blik op werp betwijfel ik dit ten zeerste. De warmte maakt het erger.
We hebben een interessant gesprek over meditatie en manifestatie. Hij mediteert al verschillende jaren en heeft net als ik al enkele interessante ervaringen met manifestatie. Hij legt de lat erg hoog en is een echte doorzetter. Ik ben zeker dat hij zijn doelen zal bereiken.
Wanneer we 2km van onze eindbestemming verwijderd zijn ontmoet ik Aylen weer. Ze wandelt samen met 3 Franse jongens die gaan voor de slow camino en op campings overnachten. Ze heeft de voorbije nachten buiten op de grond geslapen. Ik geef haar mijn opblaasbare matras die ik al 4 weken meesleur zonder te gebruiken . Een upgrade van haar tocht. Courtney heeft ons ondertussen ingehaald en met drie leggen we de laatste kilometers af.
De hostel ligt een beetje buiten het centrum maar is geweldig. We hebben 2 kamers en iedereen heeft het onderste bed. Enkel Amelie, het Australische meisje dat we gisteren hebben ontmoet heeft ook een bed in één van onze slaapkamers. Dat wordt een goeie nacht. Thank God !
De grootste verrassing van vandaag zijn de echte bedlakens en handdoeken. Pure luxe.
Het ontbijt is inbegrepen. Er is een uitgeruste keuken en we besluiten om zelf te koken vandaag.
Ik maak een Griekse salade, Tony maakt een speciaal Italiaans-Hongaarse pasta en Claire maakt een Zuid-Afrikaanse melktaart als dessert.
Eerst lunch in het stadje en inkopen voor vanavond. Tijdens de lunch vertelt Courtney dat ze vannacht een bizarre droom heeft gehad. Ze was ergens in een klein Spaans dorpje waar ze een man ontmoette met een reuzegrote diamantenring. De man behoorde duidelijk tot de maffia. Om één of andere reden wilde ze die ring absoluut bemachtigen. Als ruilmiddel eiste de man de afgeprintte versie van mijn blog van de Pengvogel. Creepy !
Het diner was geweldig lekker en gezellig. Op het einde van de avond komen Harry en Marley nog even binnenvallen. Het is de verjaardag van Marley, ze wordt 22. We hebben een stukje taart voor haar bewaard.
Om 23h is het tijd om naar bed te gaan. Morgen staat een alternatief stuk van de Camino op het programma, de “camino duro”. Als het traject de naam eer aan doet moeten we voorbereid zijn. Slaap is hiervoor onontbeerlijk.
Hoi Annemie ,
Wat een geweldig avontuur dat jij mee maakt , ik zie er elke keer naar uit om uw blog te lezen ! Ik vind wel dat je er moe uit ziet maar dat komt waarschijnlijk door de weerwolf 🤣 jij bent echt een voorbeeld : zoveel afzien van pijnlijke spieren en van je voeten en toch zet je door 👍 geweldig is dit 🥰 Nog ff doorzetten en je hebt uw doel bereikt ! Echt Chapeau 👍👍👍
Merci voor je bericht Ilse ! Nog een tweetal weken, en dan ben ik er. Zolang hou ik nog wel vol, weerwolven of geen weerwolven 🙂
Beste Annemie, het blijft fijn en spannend om jouw avonturen te blijven volgen. en let op van mannen met grote diamantenringen 😉 … ik denk dat er wel meer jouw blog willen. goed bezig ! veel suc6 nog en volhouden!! groeten, Lisa
‘mannen met grote diamantenringen’ 🙂 Bedankt voor de tip ! gr, Annemie