DAG 24
13 mei 2022
Rustdag - Leon
0 KM
Totaal afgelegde afstand: 552,3 KM
Een echte rustdag vandaag. Rust en eten, dat is het plan. Ik heb beloofd om tegen 10h het ontbijt klaar te hebben.
Ik ben helaas al veel vroeger wakker. Mathilda probeert zo stil als mogelijk haar spullen te pakken en het appartement uit te sluipen. Het is nu zeven uur. Ik ben ondertussen klaarwakker en kan de slaap niet meer vatten.
Ook Thorsten die naast mij ligt is wakker geworden. Hij brengt me een thee op bed en ik besluit mijn blog van gisteren verder af te werken.
Rond 9h begin ik het ontbijt voor te bereiden. Ik maak een crumble met appel en aardbei, een smoothie en bacon and eggs. Thorsten haalt brood bij de bakker en enkele chocolade-broodjes. Een koningsontbijt vergeleken met wat we gewoon zijn op de Camino. Het smaakt heerlijk. Claire is blij dat ze voor even mijn camino-dochter mag zijn.
We bespreken welke weg we morgen zullen nemen. Er zijn twee alternatieven. De ene is mooier maar een drietal kilometer langer. Afhankelijk van hoeveel kilometer we van plan zijn te doen en in welke herberg we willen overnachten moeten we misschien al een bed reserveren. De voorbije dagen zijn er al veel pelgrims in Santiago aangekomen. Eergisteren waren het er 1028 en het aantal neemt elke dag nog toe.
Vermits je eigenlijk enkel stempels nodig hebt van de laatste 100 kilometers om een bewijs te bemachtigen kiezen heel wat mensen voor deze toeristische versie van de camino. Dit betekent veel meer pelgrims onderweg en minder bedden vrij.
De beslissing is niet zo eenvoudig. We willen wel de mooiere weg nemen maar de meisjes vinden 32 km eigenlijk te veel. Troels heeft een deadline, hij moet ten laatste 26/5 in Santiago zijn en Juanlu mist ook zijn gezin en wil niet meer dagen onderweg zijn dan nodig.
Uiteindelijk reserveren we toch de herberg op 32 km maar spreken we af dat iedereen de afstand loopt die binnen zijn eigen mogelijkheid ligt.
Na het ontbijt gaan Claire, Courtney, Tony en ik de stad in om de Kathedraal te bezichtigen. Juanlu heeft nog ingrediënten nodig voor de typisch Valenciaanse lunch die hij voor ons wil maken en gaat samen met Troels naar de Mercadona.
De kathedraal is één van de hoogtepunten van Leon. De inkomprijs is vrij hoog voor een pelgrimsbudget. Tony probeert te onderhandelen en een verlaagd groepstarief te verkrijgen. Een groep moet uit 5 personen bestaan en we zijn met vier. Tony kijkt even achter zich en vraagt een ouder Spaans koppel of ze met ons een groep willen vormen om verlaagd te tarief te bekomen. De mensen kijken ons overdonderd aan maar begrijpen uiteindelijk de bedoeling en gaan akkoord. De vrouw achter de ticketoffice lacht zuur en wil dat Tony het gehele bedrag betaalt. Wij geven hem elk 6 euro en ook het oude koppeltje staat klaar om als een goede pelgrim hun deel te betalen.
De kathedraal is adembenemend mooi. Het licht dat door de vele glasramen de ruimte binnen
sijpelt geeft een magisch effect. Ik hou van de rust en sereniteit die kerken en kathedralen uitstralen, zelfs al is er veel volk. Ik zet me op een bankje en kom helemaal tot rust. Ook Tony gaat helemaal op in de pracht van de kathedraal. We zetten ons buiten in de zon op een trede van het binnenplein en hebben een fijn gesprek. Tony denkt erover om in Zwitserland als specialist aan de slag te gaan en in Italië te wonen. The best of both worlds. Een Zwitserse verloning en Italiaans eten, gezelligheid en een dagelijks leven dat veel goedkoper is. Ik had nog wel wat langer willen blijven zitten maar we hebben Juanlu beloofd om wijn te halen en te helpen met de voorbereidingen voor de lunch.
We ontvangen een berichtje van Rae dat ze in Leon aangekomen is en dat ze graag wil afspreken. We nodigen haar uit in het appartement. Het wordt een fijn weerzien. We aperitieven samen en praten wat bij. Rae wil niet blijven lunchen want ze heeft wat tijd alleen nodig.
De lunch is fantastisch lekker. Juanlu maakt voor ons Arroz Meloso con Bogavante. Een met seafood gevulde rijstschotel. Juanlu is bijna de perfecte man. Hij kan lekker koken, neemt initiatief, is gespierd, grappig, een leuke gesprekspartner en is na al die jaren nog steeds gelukkig getrouwd. Misschien moeten we zijn vrouw vragen waar het addertje onder het gras zit.
Na het eten vallen mijn ogen bijna toe. Ik leg me in de zetel voor een dutje. Behalve Thorsten legt iedereen zich even neer. Thorsten heeft afgesproken met zijn date van gisteren om een koffie te gaan drinken.
Rond 17.30h gaan Thorsten, Troels, Juanlu en ik nog even het stadje in om wat door de straatjes te struinen. Ook al heb ik vandaag niet gewandeld, toch trakteer ik mezelf op een chocolate met 70% cacao en delen we enkele Churros. Het is lekker maar veel te zoet. Ik moet een deel laten staan.
Juanlu gaat terug om de geleende kookpotten terug te brengen terwijl wij nog even verder wandelen. De stad is veel levendiger als gisteren. De zon schijnt en het is vrijdag. Vrijdag en zaterdag zijn partydays in Leon.
Troels heeft ondertussen voor zichzelf beslist dat hij de opstart van een eigen bedrijf een kans wil geven. Na zijn terugkeer in Denemarken maakt hij hier werk van. Hij wil duidelijkheid over wat de mogelijke partners van hem verwachten en ook een gesprek met hen over wat hij van hen verwacht. Indien mogelijk zou hij liefst 3/5 voor hen blijven werken zodat hij een zekerheid van inkomen heeft. Hij is niet zeker dat hij dit in zijn huidige positie zal kunnen doen. Indien het niet mogelijk is wil hij zijn ontslag geven en de uitdaging volledig aangaan. Troels leeft minimalistisch. Hij geeft weinig geld uit aan bezittingen en heeft de laatste jaren al heel wat kunnen sparen zodat hij zelfs een jaar of vier verder kan zonder inkomen. Zijn enige werkelijke bezit is een goed bed.
Het is een fijne, ontspannen wandeling.
Rond 19.45h keren we naar het appartement terug. Troels denkt erover om vanavond toch nog even een stapje in de wereld te zetten en iets te gaan drinken. Ik twijfel maar ben eigenlijk veel te moe en beslis om niet te gaan.
Claire ,Courtney en Tony gaan Aziatisch eten. Ik eet nog wat van het lekkere gerecht van vanmiddag en pak mijn spullen al bij elkaar.
Ik ben echt moe en klaar voor mijn bed.
Morgen begint weer het echte pelgrimsleven. Ik wil er klaar voor zijn.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!