Vandaag staat er een kort traject op het programma. 12 km tot Léon. Het voelt bijna als vakantie. We staan iets later op. Het heeft niet veel zin om vroeger te vertrekken want we kunnen pas om 12h in het appartement. De weersvoorspellingen voor vandaag zijn ook niet schitterend. Vanaf 10h zou het wat gaan regenen en de temperatuur is gezakt tot 22°.

Om 7h verlaten we de herberg. Het is elke dag opnieuw een marteling om de wandelschoenen aan te trekken. De eerste meters zijn echt verschrikkelijk. Na 500 meter gaat het gelukkig veel beter.

We nemen geen ontbijt omdat we na 4 km in het volgende dorpje willen ontbijten. Ik probeer me een beetje van de groep te distanciëren omdat ik graag het eerste uur van de dag alleen wandel.

In Arcahueja neem ik een dubbele espresso en een platte croissant omdat de man van de bar de croissant heeft opgewarmd in de toaster. Een beetje droog maar ok. Het begint een beetje te druppelen. Eigenlijk ideaal wandelweer.

De route is niet veel soeps. Om de pas erin te houden leert Juanlu ons een liedje uit Valencia:

“Culo Pelado”

Mira que te quito un pelo del culo, mira que te dejo el culo pelado”

We hebben geen idee wat we zingen maar zingen uit volle borst.

Tegen 10h arriveren we in Léon. Het duurt nog bijna een uur voor we het stadscentrum bereiken. Het valt me op dat de inwoners van Léon enorm vriendelijk en behulpzaam zijn.

De stad is gelegen op de Spaanse hoogvlakte, op 841 meter. Dat hebben we de voorbije dagen van dichtbij mogen ontdekken. Het is één van de groenste steden van Spanje.

Léon is omgeven door 2 verschillende stadwallen. De stad werd gesticht als een Romeins militair kamp. De eerste wal was bedoeld om dit kamp te beschermen tegen inwoners vanuit de bergen.

De tweede stadswal dateert van de Middeleeuwen toen Léon een belangrijke stop werd op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela.

Léon is een bruisende stad. Niet alleen zijn er veel gezellige pleintjes met tapasbars en een levendig nachtleven, ook op cultureel vlak valt er heel wat te bezichtigen.

We zullen ons niet vervelen.

Juanlu leert ons dat je in Spanje in de bars enkel drank besteld en enkele tapas of pinchos gratis zou moeten krijgen. De prijzen liggen hier lager als op de pelgrimsroute zelf.

Vandaag willen we net als de Spanjaarden uitgebreid lunchen. De lunch is het belangrijkste eetmoment van de dag. Troels doet een search via tripadvisor om een goed restaurant te vinden met traditionele Spaanse gerechten. Dit is niet the way to go volgens Juanlu, ook al krijgt het restaurant goede recensies. Hij loopt op een knappe politieman af die zich voor de Casa Botines bevindt en vraagt welk restaurant hij ons zou aanbevelen. Om 14h zullen we gaan lunchen in Ezequiel calla Ancha.

Het appartement is fantastisch. Midden in het centrum, modern, netjes en met alle voorzieningen zelfs een afwasmachine en een wasmachine. We verdelen de bedden en chillen een beetje.

Mathilda heeft me een berichtje gestuurd om te vragen wat de plannen zijn vandaag. Ze was al heel vroeg in Léon en heeft de Kathedraal reeds bezichtigd. Ze overnacht in een herberg die vlakbij ons appartement gelegen is. Ik nodig haar uit om naar het appartement te komen en samen met ons te gaan lunchen.

De lunch is heerlijk maar zo copieus dat Tony bijna ter plekke in slaap valt. Hij verlaat een beetje later de groep om een napje te gaan doen in het appartement.

We willen de Basilica of San Isidoro gaan bezichtigen. Het is 16.15h als we hier arriveren en ze opent pas een kwartiertje later. Claire en Courtney willen hier niet op wachten en willen gaan shoppen om een leuke outfit voor vanavond te kopen. We hebben besloten dat we dit wel verdiend hebben en dat we voor één avond even iets anders aan willen trekken dan onze gekende pelgrimsoutfit.

Ik wacht samen met de anderen op een bankje. Juanlu daagt Troels uit om push up’s te doen en plein publique. Hij doet er 30, Troels 15. Op dat moment passeert Chuck die ook even wil laten zien wat hij kan. Chuck heeft een hotelkamer geboekt vermits de herbergen of nog niet open waren of reeds volgeboekt. Hij wil ook de Basilica bezoeken.

De basilica of San Isodore wordt wel eens vergeleken met de sixtijnse kapel omwille van de prachtige fresco’s. We mogen geen foto’s nemen. Na een half uurtje hou ik het voor bekeken en verlaat ik de rest om op zoek te gaan naar een outfit voor vanavond.

Gelukkig met mijn aankopen arriveer ik rond 19.15h in het appartement. Ik heb nog steeds geen honger. Ook de anderen denken erover het diner te skippen.

Samen met Troels doe ik inkopen voor het ontbijt van morgen. Ik heb beloofd ontbijt te maken en Juanlu gaat een typisch Valenciaans gerecht voor de lunch creëren. Hij leent de kookpotten van de overbuur die een buurtwinkeltje heeft. Weet niet of ik dit in België zou klaarspelen in een grote stad.

Mathilda komt rond 21h naar onze flat om met ons mee te gaan. Om 22.30h moet ze terug in de herberg zijn. Nadien gaat de deur vast. Mathilda blijft maar één nacht in Léon. Ze heeft een strakke timing want ze wil op 22/5 in Santiago zijn en nadien in 3 dagen naar Finisterra wandelen. Ik ben zeker dat het haar zal lukken. Ze is een doorzetter en ze is snel. Mathilda is de jongste van de groep. Ze is 23 jaar en studeert Russisch. Ze was in Moskou maar de school verplichtte haar terug te komen omwille van de oorlog met Oekraïne.

Om 21.45h vertrekken we eindelijk op pad. Ook Tony en Torsten hebben een nieuw T-shirt gekocht voor vanavond. We weten niet goed waar de hotspots zijn, dus vragen we het de locals. De place to be to dance is blijkbaar de Irish pub. Het is niet duidelijk of er een dresscode is en of Troels naar binnen mag met zijn fancy slippers en sokken.

We zetten ons eerst op een terras en drinken iets. Mathilda heeft geen tijd te verliezen om 22.20h moet ze vertrekken. Juanlu stelt haar om 22.15h voor om al haar spullen in de herberg te pakken, naar het appartement te brengen zodat ze bij ons kan overnachten en mee uit kan gaan.

Even twijfelt Mathilda maar ze heeft geen tijd te verliezen. Ze rent terug en verlaat als een dief in de nacht bekleedt met slaapzak, rugzak, wandelstok en wandelschoenen in de hand de herberg.

We verkennen verder de stad. Wanneer er uit een bar leuke Spaanse dansmuziek weerklinkt gaan we een kijkje nemen. Voor het live-concert zijn we net te laat maar dansen kunnen we daar wel. Na een uurtje gaan we naar de Irish pub. Inderdaad duidelijk de hotspot van Léon. Juanlu verlaat als eerste de groep om terug te gaan. Een beetje later gaat ook Mathilda terug. Ze moet morgen echt verder wil ze haar doel bereiken Thorsten heeft een date gescoord en verdwijnt voor even.

Het is leuk maar ik maak me een beetje zorgen om Courtney die duidelijk te veel gedronken heeft. Haar wil ik zeker niet alleen laten.

Rond 2.30h wil ik  terug. De anderen zijn akkoord, alleen Courtney wil nog wat blijven. We verplichten haar om toch met ons mee te komen.

Rond 3h liggen we eindelijk in ons bed.

Even ontsnapt aan het pelgrimsleven.