DAG 21
10 mei 2022
Calzadilla de la Cueza - Bercianos del real Camino
33 KM
Totaal afgelegde afstand: 505,8 KM
Om 4h ben ik wakker. Ik probeer me nog een keer om te draaien maar het lukt me niet meer om opnieuw in te slapen. Ik hoor een haan kraaien en beslis dat dit het sein is om op te staan. Zo stil mogelijk probeer ik mijn spullen bij elkaar te zoeken en maak ik me klaar om te vertrekken. Een beetje later komt mijn Italiaanse buurman beneden aan. We spreken niet tegen elkaar om de anderen niet te wekken. Ik zie hem naar de binnenplaats van de herberg verdwijnen. Wanneer ik even later passeer, merk ik dat hij bezig is met een ochtendmeditatie.
Het is nog pikkedonker en de hemel is bezaaid met sterren. Prachtig. Er is zeer weinig lichtpollutie hier. Af en toe gebruik mij mijn zaklamp om het pad terug te vinden maar meestal loop ik gewoon in het donker. Het is magisch. De koude ochtendlucht, de vogeltjes wiens gezang meer en meer aanzwelt, de geur van vers gemaaid gras en geen kat op de baan. Ik geniet met volle teugen. Dit is mijn meditatie-moment.
Ik loop iets trager om niet te struikelen over de stenen op het pad en zie het stilaan lichter worden. Anderhalf uur later arriveer ik in het volgende dorpje. Ik ben nog steeds geen pelgrim tegengekomen.
Ik kies voor het pad door de velden. Ik was van plan in het volgende dorpje een koffie te nemen maar de camino passeert niet door dit dorp.
Vanaf dit punt wordt het drukker. Ik erger me een beetje aan de pelgrims die met hun klein dagrugzakje en hun tikkende wandelsticks voorbij gespurt komen. Ik probeer niet te oordelen maar soms is dat heel erg moeilijk.
Mijn Italiaanse buurman heeft me ingehaald. Hij wandelt aan een tempo van 6km/uur en het is niet mogelijk hem bij te houden. Hij wil morgen al in Léon zijn. Ik wens hem ” buen camino” en ben er zeker van dat ik hem niet meer terug zal zien.
Op 15 km stop ik in San Nicolas del Real Camino voor een koffie. Ik ben blij Mathilda te zien zitten op het terras. Ze heeft net een uitgebreid ontbijt genomen. Zij wil vanaf Sahagun de Calzada Romana nemen omdat deze minder langs de grote weg passeert. Er is minder schaduw en hij is langer. Dit zie ik niet zitten. Ik kijk wel waar ik vandaag eindig. Ik heb geen einddoel in gedachten. Ik wil beter naar de signalen van mijn lichaam luisteren.
We vervolgen onze weg tot Sahagun. Ik wilde dit stadje gewoon doorkruisen maar het is op dit uur al zo verschrikkelijk warm dat ik toch stop om iets te drinken. Mathilda arriveert even later. Van een Amerikaans koppel vernemen we dat we in de herberg hier een oorkonde van halfweg kunnen kopen. Ik twijfel want er staat een rij en ik wil eigenlijk verder gaan maar ik ga toch overstag. Stel dat er iets gebeurt voor ik Santiago bereik dan heb ik minstens één bewijs in handen.
Na een half uurtje vervolg ik mijn weg samen met Lorand, “the running priest”. Lorand is een Roemeense priester die 28 dagen heeft om de Camino af te ronden. Hij houdt van lopen dus loopt hij dagelijks met een zware rugzak een deel van de camino. Hij lijkt bijna iedereen onderweg te kennen. Hij is relatief klein van stuk, geblokt met een vriendelijk rond gezicht en een petje op. Hij behoort tot de Hongaarse minderheid van Roemenie en spreekt Duits, Engels en zelfs enkele zinnen Nederlands.
Hij doet de Camino om de relatie met God na 10jaar nieuw leven in te blazen en om een gebroken relatie te helen. Dit laatste doet me vermoeden dat hij een protestantse priester is. Ik vraag het hem niet. God geeft je niet wat je wenst, maar wat je nodig hebt volgens hem.
Na een 4tal km samen te wandelen begint hij inderdaad in de brandende zon te lopen.
Ik vervolg mijn weg alleen met mijn muziek. Het is echt heel warm. Iets voor 14h bereik ik na 33 km Bercianos. Ik besluit hier te stoppen.
De eerste herberg die ik tegenkom is een private herberg. Op de foto’s zie ik dat het kleine kamers zijn en geen stapelbedden. Ik probeer een bed te bemachtigen. De twee mannen voor mij hebben ook niet gereserveerd. Er is nog één bed. Vermits de mannen samen willen blijven is het bed voor mij.
Ik omhels de vrouw.
Ik deel mijn kamer met 4 oudere mannen . 2 Spanjaarden die enkel Spaans spreken en één Franse man, Christian en één Amerikaan die ik nog niet gezien heb. Ik hoop dat het goedkomt vannacht.
Na de douche leg ik me tegen mijn gewoonte in toch even op mijn bed. Er is niemand in de kamer, het is er lekker fris en ik kan wel een napje gebruiken.
Als ik een uurtje later wakker word besef ik dat ik op zoek moet naar eten. Het is ondertussen 16h. Ik heb vandaag enkel mandarijntjes en een stukje cake gehad.
Ik ga het dorpje in. Dat lijkt wel te slapen. Er is bijna niemand te bekennen. Op een terras zie ik Jolijn, de Nederlandse pelgrim zitten samen met de Nederlander die zijn schoenen verloren was in Logrono.
Ik neem een stukje empanada met tonijn en heb een gezellige namiddag. Jolijn spreekt spaans wat wel handig is in dit land. Ze woont in Amsterdam en heeft voor booking.com gewerkt maar is toe aan iets nieuws. Ze loopt de camino en wil nadien misschien in Spanje blijven hangen om te werken.
Ze wil in Léon een hotelkamer boeken en haar nagels laten doen. Een klein beetje luxe af en toe is toch wel fijn.
Omdat Christian ook alleen is eten we vanavond samen. Christian is gepensioneerd en afkomstig van de Cote d’Azur. Hij loopt de camino alleen en vind het fijn om telkens nieuwe mensen te ontmoeten. Hij slaagt er niet in om zijn rugzak goed georganiseerd te krijgen omdat dit gewoonlijk het werk is van zijn vrouw. Door mij geïnspireerd om morgen vroeg te vertrekken doet hij vanavond toch een poging. Grappig om te zien. Ben benieuwd of hij morgen niks vergeten is.
Ik wil vandaag vroeg in bed. Ben echt moe. De warmte put je nog meer uit.
Hallo Annemie,
Drie weken onderga je deze camino, en wat een prachtig dagboek.
Ik blijf je volgen met heel veel respect voor je doorzettingsvermogen.
Ikzelf weet hoe belangrijk het is om naar je lichaam te leren luisteren. Op dat moment worden lichaam en geest 1 geheel en komt de ziel tot rust.
Laat je motiveren maar blijf je eigen tempo volgen, en vooral geniet van elke dag, elk moment, en elke ontmoeting met een pelgrim,
Heel veel succes,
Myriam
P.s.: als je ergens aloe vera kunt bemachtigen? Dat helpt ook tegen ontsteking, roodheid, verbranden en werkt verkoelend. Ideaal om te smeren in die zengende hitte 😉