Om 7.30h sta ik op en heb ik het gevoel herboren te zijn. Een goede nachtrust doet wonderen.

Het ontbijt in het hotel is heerlijk. Vandaag geen zoetigheid voor mij.

Om 9h wordt ik verwacht bij ” Mudan, acupuntura y masaje relajante en Burgos “. Vermits het hotel geen aanbevelingen had, ben ik via internet zelf op zoek gegaan. Dit centrum voor massage en orientaalse geneeskunde bevindt zich op 50 meter van mijn hotel en kreeg goede recensies. Ze hebben een “tired legs massage” voor pelgrims. Omdat mijn rechteronderbeen ontstoken en goed opgezwollen is heb ik zowel massage als accupunctuur geboekt.

Marie-Agnes neemt vanavond de flixbus naar Toulouse. Om 8h vliegt ze buiten uit haar herberg. Het hotel is akkoord dat ze haar bagage op mijn kamer dropt zodat we nadien samen Burgos een beetje kunnen verkennen.

Om 8.30h arriveert ze aan het hotel. Ze heeft erg slecht geslapen. Er was enorm veel straatlawaai.

Ik stel voor dat ze even relaxed in mijn fancy kamer terwijl ik naar het massagecentrum ga.

De massage is erg pijnlijk. Zowel mijn rug, bovenbenen, enkels als voeten worden onder handen genomen. Aan de ontstoken zone ter hoogte van mijn rechteronderbeen wil de masseuze niet aankomen. Na een 40tal minuten verschijnt haar man die accupuncturist is. De man vraagt me of ik wel genoeg plas en of ik goed slaap. Ik moet ontkennend antwoorden op beide vragen. Omdat het vervelend is te moeten plassen onderweg, drink ik vaak pas na 18 km en slapen, tja niet gemakkelijk in gezamenlijke kamers.

De naaldjes worden geplaatst en vooral mijn rechterbeen is erg pijnlijk. Na een half uurtje worden ze weer weggehaald. Niet te geloven maar mijn enkel is ondertussen nog half zo dik en ik voel aandrang om te plassen. Ik ben hen erg dankbaar.

Om 10.30h pik ik Marie-Agnes op en gaan we de stad in. Eerst een cappucino op een terras in de zon. De zon schijnt maar er waait een frisse wind. Burgos zou de koudste stad van Spanje zijn. Mijn gevoel zegt dat dit klopt. We babbelen over van alles en nog wat en overlopen de voorbije dagen nog een keer. Ze krijgt me overtuigd om mijn rugzak verder te legen. Ik besluit mijn campingspullen terug naar België te sturen. Ik moet toegeven dat Kris gelijk had toen hij me zei dat mijn rugzak veel te zwaar was en dat ik minder spullen moest meenemen. De camino is een leerschool . Hoe lichter je rugzak, hoe beter.

Vervolgens struinen we door de straatjes op zoek naar souvenirs voor Marie-Agnes. Ze gaat nog een week bij haar zoon logeren voor ze huiswaarts keert. Heerlijk om zonder bagage een beetje te kunnen rondwandelen.

Rond 13.30h lunchen we in een lokaal restaurant. Het is er rustig want dit is veel te vroeg voor de Spanjaarden. Het is lekker maar de portie is veel te groot. Zowel Marie-Agnes als ik moeten een derde laten staan. De ober kijkt ons vragend aan.

Het meest opmerkelijke bouwwerk van Burgos is de kathedraal. Het is een prachtig voorbeeld van gotische bouwkunst. Een bezoek aan de kathedraal mag dus niet ontbreken. Op vertoon van je pelgrimspaspoort krijg je korting. Voor 5 euro mag je binnen en krijg je een mooie stempel.

Zoals veel gotische kunstwerken is de kathedraal mooi maar overdadig. Té, vindt Marie-Agnes. Tijdens het bezoek aan de kathedraal voel ik de vermoeidheid opkomen.

We gaan terug naar het hotel waar Marie-Agnes haar spullen oppikt en afscheid neemt.

Nu ben ik echt alleen.

Weer opnieuw beginnen. De moed zinkt in mijn schoenen. Ik leg me neer met mijn benen omhoog en zet ” lighthouse” van Yann Tiersen op. Deze muziek heeft me al vaker doorheen emotionele momenten in mijn leven geholpen.

Ondertussen ontvang ik een berichtje van Thorsten dat ze aangekomen zijn in Hontanas , 31 km verderop en dat ze ons missen. Ik mis hen ook.

Ik loop nog even langs de supermarkt voor yoghurt en wat fruit voor morgen. Ik heb geen zin om vanavond nog iets te gaan eten en blijf voor de rest van de avond op mijn kamer waar ik mijn rugzak organiseer zodat ik morgen op tijd kan vertrekken.

Ik sluit de dag af met een warm bad. Wie weet hoe lang het duurt vooraleer ik nog een keer een bad kan nemen…